Pest risk analysis for Bactrocera invadens : Guidelines on Pest Risk Analysis

Stripping related moisture damage has been recognized as one of the major pavement distresses since the early 1990s. The main objective of this study is to establish an effective test protocol to quantify moisture susceptibility of asphalt pavements. To this end, selective test methods (Texas Boiling test, Tensile Strength Ratio, Retained Stability, and Hamburg Wheel Test), and procedures based on surface chemistries and molecular-level mechanistic properties have been investigated in this study. Firstly, a comprehensive list of literature related to moisture damage in asphalts was reviewed. Based on the literature review, a detailed project plan and test matrix were developed. Binder samples originated from two different crude sources were collected. The moisture resistance related tests such as static contact angle measurements and Texas Boiling tests were conducted. Besides, asphalt binders’ nanomechanical properties using an Atomic Force Microscopy (AFM) and surface chemistries using a static contact were evaluated in the laboratory. Based on limited test data and analysis, it is concluded that there does not exist any single test method that all agencies are comfortable and equipped to follow in their daily work as each technique has some merits and demerits. However, the Texas Boiling test is found to be the simplest method that requires minimal time and resources. On the other hand, surface chemistry and atomic force microscope-based techniques are becoming popular among researchers and pavement professionals. Findings of this study are expected to help ARDOT in selecting an appropriate moisture resistance test method that is simple, reliable, and easy to implement in their routine work

Ateş yanıklığı etmeni (erwinia amylovora burril ninslow et al. )'ne etkili kimyasalların belirlenmesi üzerinde araştırmalar

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.24 ÖZET Ateş Yanıklığı yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarının en eski ve tehlikeli hastalıklarından biridir. Bu hastalıkla mücadele etmek oldukça güçtür. Ateş Yanıklığı savaşımında tüm mücadele yöntemlerin birlikte uygulanması gerekmektedir. Kimyasal mücadele önerilen entegre programlarda önemli yer almaktadır. Günümüzde bu konuda araştırmalar halen devam etmektedir. Bu çalışma, yumuşak çekirdekli meyvelerde Ateş Yanıklığına neden olan Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al.' ya etkili kimyasalları belirlemek amacıyla yapılmıştır. Denemeler in vitro ve " Williams" armut meyvelerinde 6 E.amylovora izolatı ile yürütülmüştür. Test kimyasallar olarak streptomycin, kasugamycin, bakır sulfate, bakır oxychloride, bakır hydroxide, bakır tuzlan + mancozeb, bakır oxychloride + maneb, bakır oxychloride + chlorothalonil ve fosetyl-AI seçilmiştir. In vitro' da SNA besiyerine karıştırılan kimyasalların etkileri ED50 değerleri üzerinden belirlenmiştir. Armut testi 20-24°C, yüksek nem ve 108 h/ml inokulun konsantrasyonunda gerçekleştirilmiştir. Değerlendirmeler inokulasyondan 7 gün sonra 0-4 skala' sı kullanılarak yapılmış ve etkililik %' de olarak hesaplanmıştır. In vitro' da testlenen kimyasallardan streptomycin' in en başarılı olduğu ve bunu bakır tuzlan + mancozeb, kasugamycin ve bakır oxychloride + maneb' in izlediği görülmüştür. Aynca dithiocarbamate' lerle kombine edilmiş olan bakırlılann etkili olmalanna karşın, bakır sulfate düşük etki göstermiştir. Fosetyl-AI ise etkisiz bulunmuştur. Armut testinde elde edilen sonuçlar in vitro bulgulanna paralellik göstermiş ve streptomycin, kasugamycin, bakır tuzlan + mancozeb, bakır oxychloride + maneb' in E.amylovora' ya karşı yüksek etkili bileşikler olduğu saptanmıştır. Aynca bakır hydroxide bakır oxychloride' ye göre daha başanlı bulunmuş, bakır sulfate ise diğer bakırlılara oranla daha düşük koruma sağlamıştır. Buna ek olarak fosetyl-AI' in çok düşük etki gösterdiği saptanmıştır.24 ÖZET Ateş Yanıklığı yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarının en eski ve tehlikeli hastalıklarından biridir. Bu hastalıkla mücadele etmek oldukça güçtür. Ateş Yanıklığı savaşımında tüm mücadele yöntemlerin birlikte uygulanması gerekmektedir. Kimyasal mücadele önerilen entegre programlarda önemli yer almaktadır. Günümüzde bu konuda araştırmalar halen devam etmektedir. Bu çalışma, yumuşak çekirdekli meyvelerde Ateş Yanıklığına neden olan Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al.' ya etkili kimyasalları belirlemek amacıyla yapılmıştır. Denemeler in vitro ve " Williams" armut meyvelerinde 6 E.amylovora izolatı ile yürütülmüştür. Test kimyasallar olarak streptomycin, kasugamycin, bakır sulfate, bakır oxychloride, bakır hydroxide, bakır tuzlan + mancozeb, bakır oxychloride + maneb, bakır oxychloride + chlorothalonil ve fosetyl-AI seçilmiştir. In vitro' da SNA besiyerine karıştırılan kimyasalların etkileri ED50 değerleri üzerinden belirlenmiştir. Armut testi 20-24°C, yüksek nem ve 108 h/ml inokulun konsantrasyonunda gerçekleştirilmiştir. Değerlendirmeler inokulasyondan 7 gün sonra 0-4 skala' sı kullanılarak yapılmış ve etkililik %' de olarak hesaplanmıştır. In vitro' da testlenen kimyasallardan streptomycin' in en başarılı olduğu ve bunu bakır tuzlan + mancozeb, kasugamycin ve bakır oxychloride + maneb' in izlediği görülmüştür. Aynca dithiocarbamate' lerle kombine edilmiş olan bakırlılann etkili olmalanna karşın, bakır sulfate düşük etki göstermiştir. Fosetyl-AI ise etkisiz bulunmuştur. Armut testinde elde edilen sonuçlar in vitro bulgulanna paralellik göstermiş ve streptomycin, kasugamycin, bakır tuzlan + mancozeb, bakır oxychloride + maneb' in E.amylovora' ya karşı yüksek etkili bileşikler olduğu saptanmıştır. Aynca bakır hydroxide bakır oxychloride' ye göre daha başanlı bulunmuş, bakır sulfate ise diğer bakırlılara oranla daha düşük koruma sağlamıştır. Buna ek olarak fosetyl-AI' in çok düşük etki gösterdiği saptanmıştı